10 Փաստ Նապալեոնի մասին

1.Նապալեոնը հոռոսկոպով եղել է առյուծ (ծնվել է օգօստոսի 15-ին)

2.Նապոլեոն Բոնապարտը գրելու ունակություն չուներ, բայց միևնույն ժամանակ նրան հաջողվեց վեպ գրել:

3.Երբ Նապոլեոնը բանակով գտնվում էր Եգիպտոսում, նա սովորեց կրակել Սֆինքսի վրա:

4.Բոնապարտին հաջողվեց թունավորել վիրավորներից շուրջ հարյուր մարդ:

5. Իր իսկ արշավանքի ընթացքում Նապոլեոնը ստիպված էր թալանել Եգիպտոսը:

6. Կոնյակն ու տորթը անվանակոչվել են Նապոլեոն Բոնապարտի անունով:

7. Բոնապարտը համարվում էր ոչ միայն ֆրանսիացի հրամանատար և կայսր, այլ նաև հիանալի մաթեմատիկոս:

8.Նապոլեոնն ընտրվեց Ֆրանսիայի գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս:

9. Նապոլեոնը իշխանության եկավ 35 տարեկանում ՝ որպես ֆրանսիացիների կայսր:

10. Նապոլեոնը գրեթե երբեք չի հիվանդացել:

Պատմություն առարկան ինձ համար

Պատմությունը ինձ համար այն առարկան է, որի շնորհիվ հիշում ենք անցյալում կատարված սխալները և կարողանում ենք կատարյալ սարգել ներկան։ Ծանոթանում ենք այն ժամանակվա իշխանությունների ձգտումին և փորձում ենք նույն ձգտումն ունենալ։ Ծանոթանում ենք այնպիսի մարդկանց հետ ովքեր ծատ կարևոր բաներ են արել մեր երկրի համար և փորձում ենք նրանց հավերժացնել։ Համեմատում ենք այն ժամանակների ապրելակերպը, իշխանությունը և պահելաձևը, փորձելով որոշել առաջադիմություն եղել է թե՞ ոչ։

Դասարանական

Ո՞վ էր Նապոլեոն Բոնապարտը․ խոսել նրա մասին։

Նապոլեոն Բոնապարտը ֆրանսիական կայսր է։ Նա եղել է հրամանատար և պետական գործիչ, որը դրել է ժամանակակից Ֆրանսիական պետության հիմքերը։

Ներկայացնել Ֆրնասիական հեղափոխությունը․ 1789 թ․ հուլիսիս 14։

Ֆրանսիական հեղափոխություն , Կոչվում է նաեւ Հեղափոխություն 1789 թ , հեղափոխական շարժում, որը ցնցեց Ֆրանսիան 1787-1799 թվականներին և իր առաջին գագաթնակետին հասավ այնտեղ 1789-ին — այստեղից էլ 1789-ի հեղափոխական պայմանական տերմինը, որը նշանակում է հին ռեժիմ Ֆրանսիայում և ծառայում է նաև այդ իրադարձությունը տարբերելու համար 1830-ի և հետագա ֆրանսիական հեղափոխություններից 1848 թ ,

Ո՞վ էր Օլիվեր Կրոմվելը։

 Անգլիական հեղափոխության առաջնորդ, նշանավոր զորավար և պետական գործիչ։ 1643-1650 թվականներին՝ Անգլիայի խորհրդարանի բանակի գեներալ-լեյտենանտ, 1650-1653 թվականներին՝ լորդ-գեներալ, 1653 — 1658 թվականներին՝ Անգլիայի, Շոտլանդիայի և Իռլանդիայի լորդ-պրոտեկտոր։

Ներկայացնել Անգլիական հեղափոխությունը․ 1642-1651 թթ․

Վերածնունդ

Վերածննդի դարաշրջանը կամ Ռենեսանսը եվրոպական պատմության մեջ ժամանակաշրջան է, որը հայտնի է մշակութային բազմապիսի վերափոխումներով: Վերածննդի դարաշրջանը փոխարինելու եկավ Միջին դարերին և դարձավ միջանկյալ շրջան վերջինիս ու Լուսավորության դարաշրջանի համար:

Կարճ՝ Վերածննդի դարաշրջանի մասին

Միանգամից չի կարելի ասել, որ եվրոպական մշակույթի Վերածննդի դարաշրջանը համաշխարհային նշանակություն ու տարածում է ունեցել: Ռենեսանսի սկզբի և ավարտի տարեթվերն անհնար է հստակորեն նշել՝ հատկապես հաշվի առնելով այն փաստը, որ եվրոպական տարբեր երկրների համար այդ տարեթվերը տարբերվում են: Սակայն ընդունված է համարել, որ Վերածննդի դարաշրջանը սկսվել է XIV դարում և վերջացել է XVII դարում:

Նախևառաջ այս շրջանի առանձնահատկությունը այն է, որ միջնադարյան կրոնական ֆանատիզմին փոխարինելու եկան լուսավորական մշակույթն ու հումանիզմը:

Անտրոպոցենտրիզմը (գաղափար, ըստ որի՝ բոլոր մշակութային և գիտական հետազոտությունների կենտրոնում կանգնած է մարդը) դարձավ գերիշխող գաղափարախոսություն:

Հենց այս ժամանակ վերածնվեց հետաքրքրությունը մոռացված անտիկ մշակույթի նկատմամբ: Այստեղից էլ առաջացել է «Վերածնունդ» անվանումը:

Ռենեսանսի հիմնական ֆենոմենն այն էր, որ Բյուզանդական կայսրության անկումից հետո եվրոպական տարբեր պետություններ փախած բյուզանդացիները սկսեցին տարածել իրենց գրադարանները: Դրանցում կային բազմաթիվ անտիկ սկզբնաղբյուրներ, որոնք այն ժամանակ Եվրոպայում հայտնի չէին:

Քաղաքներում սկսեցին հայտնվել ու թափ հավաքել տարբեր գիտական և մշակութային կենտրոններ, որոնք գործում էին եկեղեցուց անկախ: Այս շարժումը սկսվեց Իտալիայում:

Խաչակրած արշավանքներ

Բացի Քրիստոնեական սրբավայրերի ազատումից՛ կազմակերպիչները և մասնակիցները ունեին նաև շահադիտական նպատակներ։Նրանք ցանկանում էին հարստանալ Արևելքի երկրների հաշվին։1096թ․ սկսվեց խաչակիրների առաջին արշավանքները։ 1096.թ դեկտեմբերին Կոստանդնուպոլիս հասան ասպետական խմբերը և շարունակեցին երթը դեպի Սուրբ երկիրը։ 1098.թ Խաչակիրների ղեկավարներից մեկը՝ Բալդուինը, խաբեությամբ մտավ Եդեսիա քաղաք: Նա դավաճանաբար սպանեց Եդեսիայի ղեկավարին՛ հայազգի Թորոս Կյուրապաղատին: 1099 թ․ նրանք գրավեցին Երուսաղեմը:

Խաչակրած արշավանքներ

Արևելքից ներխուժած թյուրք-սելջուկները 1070–80-ական թվականներին նվաճեցին Փոքր Ասիայի բյուզանդական տիրույթները՝ լուրջ վտանգ դառնալով Կոստանդնուպոլսի համար: Բյուզանդիան Երուսաղեմն ազատագրելու և Հիսուս Քրիստոսի գերեզմանը փրկելու պատրվակով ռազմական օգնություն խնդրեց Արևմուտքից: Կաթոլիկ եկեղեցին՝ Հռոմի պապի գլխավորությամբ, Արևելքի քրիստոնյաներին իր ազդեցությանը ենթարկելու նպատակով, իսկ սնանկացած ավատատեր-ասպետները մերձավորարևելյան հարուստ երկրներին տիրանալու ակնկալությամբ նախաձեռնեցին Խաչակրաց արշավանքները: Դրանց մասնակցող իտալական քաղաքները (մասնավորապես՝ Վենետիկն ու Ջենովան) ձգտում էին իրենց ձեռքը վերցնել արևելյան առևտուրը և ազատվել միջնորդ վաճառականներից՝ հույներից, հայերից, արաբներից և ուրիշներից:Առաջին արշավանքի (1096–99 թթ.) ժամանակ, որը 1095 թ-ի ուշ աշնանը հայտարարեց Հռոմի պապ Ուրբանոս II-ը, շուրջ 100 հզ. հեծյալ և 300 հզ. հետևակ խաչակիրներ հասան Կոստանդնուպոլիս, դաշինք կնքեցին Բյուզանդիայի կայսր Ալեքսիոս Կոմնենոսի հետ, մտան Փոքր Ասիա և Նիկիայի ու Դորիլեոնի մատույցներում 1097 թ-ին  ջախջախեցին Իկոնիայի սելջուկյան սուլթանության զորքերին: Նույն թվականին խաչակիրների մի ջոկատ Տավրոսի կիրճերով ներխուժեց Դաշտային Կիլիկիա, մի այլ ջոկատ Կեսարիան ու Կոմանան գրավելուց հետո, անցնելով Անտիտավրոս լեռը, նույնպես մտավ Կիլիկիա, գրավեց Կոկիսոնն ու Մարաշը, որտեղ կառավարիչ նշանակվեց հայազգի Թաթուլ իշխանը: 

Կոնստանտոպոլիսի պատմությունը

Ըստ էության, այն՝ կառուցվելով հին Բյուզանդիոնի տեղում, այն ժամանակների համար ահռելի շինարարական աշխատանքների, բնակչության արագ աճի, առևտրի ու արհեստների զարգացման, մայրաքաղաքի կոչման ու առաջին հռոմեական կայսրների ջանքերի շնորհիվ կես դարում դարձավ Եվրոպայի ու Մերձավոր Արևելքի ամենամեծ քաղաքներից մեկը։ Ծաղկուն և հարուստ «Միջնադարի մեգապոլիսին» վիճակված էր նաև լայնարձակ, բայց մայրամուտն ապրող կայսրության խոշորագույն քաղաքական, մշակութային և տնտեսական կենտրոնի դերը։ 5-րդ դարում Հռոմի անկումից հետո Կոստանտնուպոլիսը դարձավ մոտավորապես 10 դար գոյություն ունեցող Արևելյան Հռոմեական կայսրության մայրաքաղաքը, որտեղ պահպանվում էին հռոմեական և հելլենիստական ավանդույթները։ Բյուզանդական դարաշրջանի Կոստանտնուպոլսի պատմությունը հագեցած էր քաղաքական բուռն իրադարձություններվ՝ ժողովրդական ընդվզումներով, պալատական ինտրիգներով, կայսրների սպանություններով և իշխող հարստությունների փոփոխություններով, ամիսներ տևող պաշարումներով և արևելյան ու արևմտյան հզոր հարևանների դեմ արշավներով։ Երկար ժամանակ (մինչև 13-րդ դար) Կոստանտնուպոլիսը միջնադարյան Եվրոպայում փայլուն մշակույթի և գիտության կենտրոնն էր՝ զգալիորեն գերազանցելով համաշխարհային մյուս մայրաքաղաքներին կրթական մակարդակով, հոգևոր կյանքի ակտիվությամբ և կիրառական արվեստի զարգացածությամբ։

Դասարանական

1.Ֆրանկական պետությունը իր հզորության գագաթնակետին հասավ Կարլոս Մեծի (768-814) օրոք։

2․ Մերովինգների արքայատոհմը շուտով սկսեց թուլանալ։ Մերովինգները թեև պահպանում էին թագավորական տիտղոսը, բայց իշխանություն չունեին։ Այդ պատճառով նրանց անվանում էին «ծույլ թագավորներ»։

3․ Պիպինի գահակալումով Ֆրանկական պետությունում հաստատվեց Կարոլինգների արքայատոհմը, որն այդպես է կոչվել Պիպինի հաջորդի՝ Կարլոս Մեծի անունից։

4․ Կարլոսի նվաճումների արդյունքում Ֆրանկական պետության տարածքը կրկնապատկվեց։Նա իրեն համարում էր Արևմտահռոմեկան ժառանգորդը, ուստի ձգտում էր յուրացնել կայսեր տիտղոսը։ 800 թ․ Հռոմի պապը Կարլոսին թագադրեց Արևմտահռոմեական կայսերական թագով։

5․ 843 թ․ Վերդեն քաղաքում Կարլոսի 3 թոռները դաշնագիր ստորագրեցին կայսրության բաժանման վերաբերյալ։ Վերդենի դաշնագիրը հիմք դարձավ ապագա Ֆրանսիայի, Գերմանիայի և Իտալիայի կազմավորման համար։

6․ Կարոլինգների օրոք ձևավորվեց նոր մշակույթ, որը ստացավ «Կարոլինգյան վերածնուննդ» անվանումը։ Դրա հիմքում ընկած էին երեք մշակույթներ՝ անտիկ, քրիստոնեական և բարբարոսական։

7․ Կարլոսը արքունիք էր հրավիրում կրթված մարդկանց Իտալիայից, Իսպանիաից, Բրիտանիայից։ «Կարոլինգյան վերածնունդի» ամենանշանավոր գործիչ Ալքուինն էր, որին հրավիրել էին Բրիտանիայից։

Փաստեր Բյուզանդյայի մասին

1․Բյուզանդական կայսրությունը եղել է արևելյան կեսը հռոմեական կայսրություն , և այն գոյատևեց ավելի քան հազար տարի անց, երբ արևմտյան կեսը լուծարվեց: Տարածաշրջանային տրավմաների մի շարք, ներառյալ համաճարակները, պատերազմները, սոցիալական ցնցումները և 630-ականների արաբական մահմեդականների հարձակումը, նշանավորեցին դրա մշակութային և ինստիտուցիոնալ վերափոխումը Արևելյան Հռոմեական կայսրությունից Բյուզանդական կայսրություն:

2․Երբ հռոմեական կայսրություն բաժանվելով երկու առանձին կայսրությունների, Արևելյան Հռոմեական կայսրությունը հայտնի դարձավ որպես Բյուզանդական կայսրություն: Բյուզանդական կայսրությունը շարունակեց 1000 տարի այն բանից հետո, երբ Արևմտյան Հռոմեական կայսրությունը, ներառյալ Հռոմը, փլուզվեց մ.թ. 476 թվին:

3․306 թվականին կայսր Կոնստանտին Ա-ն իշխանության եկավ որպես կայսր: Նա Հունաստանի Բյուզանդիա քաղաքը դարձրեց Արևելյան Հռոմեական կայսրության մայրաքաղաք: Քաղաքը վերանվանվեց Պոլիս: Կոստանդինը 30 տարի իշխեց որպես կայսր: Կոստանդինի օրոք կայսրությունը կզարգանար և կդառնար հզոր: Կոստանդինը նաև ընդունեց քրիստոնեությունը, որը կդառնար Հռոմեական կայսրության մեծ մասը հաջորդ 1000 տարիների ընթացքում:

4․Այն մեծ ազդեցությունը, որը Բյուզանդական կայսրությունն ունեցել է մութ միջնադարի դարաշրջանում եվրոպական շատ երկրների (այդ թվում ՝ մեր) պատմության (ինչպես նաև կրոնի, մշակույթի, արվեստի) վրա, դժվար է պատկերացնել մեկ հոդվածում: Բայց մենք դեռ կփորձենք դա անել և ձեզ հնարավորինս պատմել Բյուզանդիայի պատմության, նրա կյանքի, մշակույթի և շատ այլ բաների մասին, մի խոսքով ՝ օգտագործելով մեր ժամանակի մեքենան ՝ ձեզ ուղարկելու Բյուզանդական կայսրության ամենաբարձր ծաղկման ժամանակները, այնպես որ հանգստացեք և գնացեք:

5․Modernամանակակից պատմաբանները օգտագործում են Բյուզանդական կայսրություն տերմինը `պետությունը Հռոմեական կայսրության արևմտյան մասից տարբերելու համար: Անունը վերաբերում է Բյուզանդիային, հին հունական գաղութին և տարանցիկ կետին, որը դարձել է Բյուզանդական կայսրության մայրաքաղաք Կոստանդնուպոլսի գտնվելու վայրը: Բյուզանդական կայսրության բնակիչները կճանաչվեին որպես Romaioi կամ հռոմեացիներ:

6.Բյուզանդական կայսրության քաղաքացիները խստորեն ճանաչվում էին որպես քրիստոնյաներ, ճիշտ այնպես, ինչպես նրանք հռոմեացիներ էին: Կայսրերը, ձգտելով միավորել իրենց թագավորությունը մեկ հավատքի տակ, քրիստոնեությունը ճանաչեցին որպես պետական ​​կրոն և եկեղեցին օժտեցին քաղաքական և իրավական իշխանությամբ: Որոշ կայսրերի օրոք հեթանոսներին հրամայվեց հաճախել եկեղեցի և մկրտվել, իսկ հրեաներին և սամարացիներին արգելվեց օժիտներ կամ ժառանգություն ստանալ, քանի դեռ նրանք չդարձան:

7.Բյուզանդական կայսրությունը մեկ այլ մեծ կայսրության ժառանգորդն է: 395 թվականին, Հռոմեական կայսր Թեոդոսիոս I- ի մահից հետո, Հռոմեական կայսրությունը բաժանվեց Արևմտյան և Արևելյան: Այս բաժանումն առաջացել է քաղաքական պատճառներով, այսինքն ՝ կայսրը ունեցել է երկու որդի, և հավանական է, որ նրանցից ոչ մեկին չզրկելու համար ավագ որդին ՝ Ֆլավիուսը, դարձել է Արևելյան Հռոմեական կայսրության կայսր, իսկ կրտսեր որդին ՝ Հոնորիուսը ՝ Արևմտյան Հռոմեական կայսրության կայսր: Սկզբում այս բաժանումը զուտ անվանական էր, և հնության գերտերության միլիոնավոր քաղաքացիների աչքում դա նույն Հռոմեական կայսրությունն էր:

8.Բյուզանդական կայսրությունը մեկ այլ մեծ կայսրության ժառանգորդն է: 395 թվականին, Հռոմեական կայսր Թեոդոսիոս I- ի մահից հետո, Հռոմեական կայսրությունը բաժանվեց Արևմտյան և Արևելյան: Այս բաժանումն առաջացել է քաղաքական պատճառներով, այսինքն ՝ կայսրը ունեցել է երկու որդի, և հավանական է, որ նրանցից ոչ մեկին չզրկելու համար ավագ որդին ՝ Ֆլավիուսը, դարձել է Արևելյան Հռոմեական կայսրության կայսր, իսկ կրտսեր որդին ՝ Հոնորիուսը ՝ Արևմտյան Հռոմեական կայսրության կայսր: Սկզբում այս բաժանումը զուտ անվանական էր, և հնության գերտերության միլիոնավոր քաղաքացիների աչքում դա նույն Հռոմեական կայսրությունն էր:

9.Չնայած Բյուզանդիայի բնակչությունը բաղկացած էր հիմնականում հույներից, նրանք միշտ զգում էին, որ իրենք Հռոմեական մեծ կայսրության ժառանգներն են և համապատասխանաբար կոչվում էին «հռոմեացիներ», ինչը հունարեն նշանակում է «հռոմեացիներ»:

10.Կայսրության նախնական ծաղկման առաջին շրջանը, դրա տարածքային ընդլայնումը Հուստինիանոս և Հերակլի կայսրերի օրոք տևեց 5-ից 8-րդ դարեր: Այս ժամանակահատվածում բյուզանդական տնտեսության, մշակույթի և ռազմական գործերի ակտիվ արշալույս է:

Դասարանական

1.Բյուզանդիան իր անվանումը ստացել է Բոսֆորի նեղուցի ափին գտնվող նախկին հունական գաղութ Բյուզանդիոնի անունից։

2․Նրան ընտրում էր Ծերակույտը և զորքը։

3․Կայսրը կարող էր լինել ցանկացած ազգության և հասարակական խմբի ներկայացուցիչ։

4.534 թ․